W miejscach gdzie nie ma możliwości podłączenia się do zbiorczych systemów kanalizacyjnych problem unieszkodliwiania ścieków z pojedynczych gospodarstw domowych jest wciąż aktualny. Jego rozwiązaniem jest montaż szamba, oczyszczalni drenażowej lub biologicznej, przydomowej oczyszczalni ścieków. Szambo wymaga częstego opróżniania i jest kosztowne w eksploatacji. Oczyszczalnie drenażowe z racji niskiej efektywności oczyszczania ścieków oraz wymaganej dużej powierzchni działki i korzystnych warunków gruntowo-wodnych nie wszędzie mogą być montowane. Dlatego w ostatnich latach popularne stały się przydomowe biologiczne oczyszczalnie ścieków. Jednak budowa przydomowej oczyszczalni ścieków nie zawsze jest możliwa.
Należy pamiętać, że oczyszczalnia przydomowa jest alternatywą dla miejsc, gdzie doprowadzenie kanalizacji sanitarnej jest niemożliwe. Według Rozporządzenia Ministra Środowiska budowa sieci kanalizacyjnej na obszarze aglomeracji powinna być uzasadniona technicznie i ekonomicznie. Jeżeli na kilometr sieci kanalizacyjnej przypada mniej niż 120 mieszkańców to uzasadnione jest oczyszczanie ścieków w przydomowych oczyszczalniach ścieków lub ich gromadzenie w szczelnych zbiornikach. W przypadku kiedy kanalizacja istnieje lub plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje budowę sieci kanalizacyjnej, nie uzyskamy zgody na budowę przydomowej oczyszczalni ścieków.
Projekt przydomowej oczyszczalni ścieków – wytyczne doboru urządzenia
Najważniejszym kryterium decydującym o sposobie unieszkodliwiania ścieków z gospodarstwa domowego jest ilość produkowanych ścieków. Wymiarowanie urządzenia przeważnie odbywa się na podstawie stałej liczby mieszkańców. Przyjmuje się, że normatywne zużycie wody wynosi 150 l/osobę/dobę. Czyli oczyszczalnia dla gospodarstwa domowego o stałej liczbie mieszkańców 5 nie może mieć mniejszej przepustowości niż 750 l/dobę (5 mieszkańców x150 l/dobę.) Jeżeli zostanie dobrania oczyszczalnia o zbyt małej przepustowości nie tylko będzie to miało konsekwencje w jakości oczyszczonych ścieków, ale i częstotliwości wywożenia osadu nadmiernego. Według większości opisów technicznych przydomowych oczyszczalni ścieków osad nadmierny należy wybierać co 6 lub co 12 miesięcy. Jeżeli dobrana oczyszczalnia będzie miała za małą przepustowość, częstotliwość wywozu osadu może zwiększyć się do 3 miesięcy.
Minimalne odległości przydomowej oczyszczalni ścieków od obiektów i granic działki
Zachowanie odpowiednich odległości ma szczególne znaczenie w przypadku małych działek. Jeżeli dysponujemy małą powierzchnią lub chcemy, aby przydomowa oczyszczalnia zajmowała jak najmniej miejsca, warto zdecydować się na urządzenie jednozbiornikowe np. przydomową oczyszczalnię NV. Według Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa inwestor jest zobligowany zachować poniższe, minimalne odległości:
– 2 m od granicy działki lub drogi,
– 3 m odległości drenażu od drzew,
– 5 m od drenażu do budynku gospodarstwa domowego,
– 30 m od studni z wodą pitną do miejsca odprowadzenia oczyszczonych ścieków,
– 15 m od oczyszczalni do ujęcia wody pitnej (studni).
Właściwy dobór urządzenia oraz montaż to podstawa prawidłowo funkcjonującej oczyszczalni. Dlatego rola firmy projektującej i instalującej przydomową oczyszczalnię ścieków jest nie do przecenienia. Jakościowe usługi oferuje firma Traidenis-Pol. Ponad dziesięcioletnia praktyka w projektowaniu, montażu oraz serwisie przydomowych oczyszczalni ścieków pozwoliła osiągnąć dla Traidenis-Pol pozycję wiodącej firmy w branży. Wieloletnia praca owocowała zamontowaniem ponad 9 000 przydomowych oczyszczalni NV na terenie Polski.